Blogs
Aanbidding (nog) niet elke dag
Aanbidding als levensstijl. Voor veel mensen is dat een opmerking die iets in hen losmaakt. Aan de ene kant heb je mensen die dat toch wel een hele grote opdracht vinden en het niet zien zitten om elke dag op deze manier met God bezig te zijn. Aan de andere kant heb je de mensen die het heel graag willen, maar hun ervaring is dat ze het niet dagelijks volhouden.
Wat is aanbidding
Aanbidding is volgens het woordenboek: vereren, liefhebben en beminnen.
Bijbels gezien betekend aanbidding: neerbuigen voor en neerknielen.
Waarbij aanbidding vooral gezien wordt als iets wat je doet vanuit een innerlijke overtuiging.
Daarnaast betekend het woord aanbidding in de Bijbel: neerbuigen om te kussen en kussen in bewondering.
En heeft het nog meer de betekenis dat we helemaal opgaan in God.
Dat we God liefhebben en dat we ons leven leiden vanuit dit beginpunt.
God is op zoek naar harten die volkomen naar Hem uitgaan.
Te grote opdracht
Het gevoel kan soms gegeven worden dat aanbidding als levensstijl heel logisch is en dat als je daar voor kiest dat het dan vanzelf zal gaan.
Ik zou het fantastisch vinden als het zo zou gaan.
Maar helaas is het voor de meeste mensen niet zo.
We hebben allemaal te maken met wat we van jongs af aan geleerd hebben, hoeveel we al meegemaakt hebben op het gebied van aanbidding.
Daarnaast heeft het ook te maken met wat we weten over aanbidding.
Jouw ervaringen
Natuurlijk weet ik niet wat jij hebt meegemaakt. Het zou wat zijn als ik van iedereen zou weten waar ze tegenaan zijn gelopen in het leven, ik denk dat ik acuut depressief zou worden.
Maar ik weet wel dat mensen naar de wereld en daarmee ook naar aanbidding kijken vanuit hun eigen ervaringen. Ik doe precies hetzelfde. Als ik bijvoorbeeld uitslag heb gekregen van een zonnebrandproduct, dan zal ik nooit dat product aan iemand anders aanraden. De wereld beoordeel ik dus vanuit mijzelf.
Aanbidding is een kwetsbaar gedeelte van het christen zijn. Want zoals we in het stukje hierboven gelezen hebben is aanbidding je helemaal overgeven aan God. Helemaal overgeven aan Zijn liefde en je hart niet afschermen voor Hem. Doordat je aanbidding vaak met andere mensen beleefd betekend dit ook dat je kwetsbaarder wordt voor hen. En als mensen daar bewust of onbewust misbruik van hebben gemaakt zal juist aanbidding niet automatisch gaan.
Maar ik hou het niet vol
Misschien heb je de keuze gemaakt om vanuit aanbidding te leven. Om God te allen tijde op de eerste plaats te zetten, om bij alles wat je doet te denken brengt dit God de eer. Maar na een nacht slecht slapen ontdek je dat je de dag door bent gehobbeld en vergeten bent na te denken of je God wel eert met de keuzes die je maakt. Misschien nog wel eerlijker, ben je God eigenlijk een beetje vergeten die dag.
Voel je je dan schuldig? Of voel je je verslagen?
Als je je schuldig voelt dan mag je daar blij mee zijn. Nu bedoel ik daar absoluut niet mee dat je je altijd schuldig moet voelen of dat je in het schuldgevoel moet blijven hangen. Nee, veel meer dat dit schuldig voelen betekend hoe belangrijk je jouw relatie met God vind. En dat als je Hem een dagje genegeerd hebt dat je dan een beetje boos op jezelf wordt omdat dat niet is hoe je tegenover Hem wilt staan. Het zegt zoveel over je hartgesteldheid als het niet goed voelt om zonder God de dag door te gaan. En daar mag je dankbaar voor zijn.
Maar wat doe je als je je niet schuldig voelt maar vooral verslagen? Dat je zo diep in jezelf teleurgesteld bent dat je het liever opgeeft dan om het opnieuw te proberen? Dan hoop ik dat deze woorden binnenkomen: Wees niet te hard voor jezelf. Zoals met elke keuze die je maakt zijn er dagen dat het goed gaat en dagen dat het niet gaat. Je mag jezelf de ruimte geven om te wennen, om te leren wanneer je sterk staat en wanneer juist niet. Ik gebruik heel bewust het voorbeeld van slapen, omdat voor mij het moeilijker is om bewust te zijn van hoe ik mij tegenover God opstel als ik moe ben. Vaak ben ik dan al blij als ik de dag doorgekomen ben zonder mensen te kwetsen, en alles van de planning van de dag af heb gekregen. Voel ik me schuldig? Soms, maar vaker besef ik dat de keuzes die ik maak alles te maken hebben met hoeveel energie ik heb. Is het dan maar goed, nee, maar ik weet wel waar ik wat aan moet doen. Goed slapen heb ik voor een deel zelf in de hand.
Twijfel en aanbidding
Mag je twijfelen in je geloof? Absoluut. Mag je twijfelen als het gaat om aanbidding. Ook daarop is het antwoord ja.
Lees maar even in Mattheus 28:16-17. De elf leerlingen gingen naar Galilea, naar de berg die Jezus hun had genoemd, en toen ze hem zagen bewezen ze hem eer, al twijfelden enkelen nog.
Zelfs de leerlingen die al jaren met Jezus optrokken hadden twijfel. Ze gaven Jezus de eer staat er, maar blijkbaar voor sommigen ging dit niet zonder twijfel.
Mij geeft dit heel veel rust, ik hoef dus niet miss perfect te zijn. Ik hoef niet altijd alles op orde te hebben, ik mag God de eer geven en tegelijk het gevoel hebben dat ik er niks van snap. Dat ik niet weet of ik het nu precies goed doe. Natuurlijk hoe meer je leert hoe minder twijfel er gaat zijn…. Toch? Persoonlijk denk ik dat er altijd twijfel kan blijven bestaan. Al is het maar dat als je de persoonlijkheid hebt om veel te reflecteren dat je zelfs neigt naar twijfel. Maar dan ben je zo gemaakt. De twijfel zal wel verschuiven. Zal misschien minder liggen op de vraag of je wel echt gekozen hebt voor God, en misschien meer liggen op de vraag of je op een diepere manier je leven aan God kan geven dan dat je tot nu toe hebt gedaan.
Ook dit onderwerp komt aan bod tijdens de workshops
Voor meer informatie klik op de button
of stuur even een mailtje.